Dit jaar bestaan we 15 jaar: eEN JUBILEUMJAAR DUS. Dat gaan we vieren op Texel. Zie voor meer informatie onder het overzicht.
Hieronder volgt eerst een overzicht van de boeken die we dit jaar zullen lezen met de namen van de organisatoren. Per boek en auteur vindt u een link naar een biografie en boekbespreking.
Daarna vindt u een verslagje over de bijeenkomst op 11-3. Verder een verslag van ons weekend op Texel, een kleine fotoreportage van dit weekend, onze top 5 aller jaren en een gedicht van Ed Leeflang. De verslagen van enkele boekbesprekingen zijn daaronder weer te vinden.
Wie |
2018 |
Wat |
Anna | 14-01 | Édouard Louis – Weg met Eddy Bellegueule |
Irene | 11-03 | Simon Vestdijk – De koperen tuin |
René | 22-04 | Thomas Mann – De Toverberg |
Wouter | 03-06 | Alfred Birney – De Tolk van Java |
Mieke | 15-07 | Jolande Withuis – Raadselvader |
July | 09-09 | Paolo Cognetti biografie en recensie De acht bergen |
Jaap | 14-10 | Pieter Waterdrinker– Tsjaikovskistraat 40 |
Elaine | 25-11 | Jane Gardam – Een trouwe vrouw |
22 april 2018 Extra info:
Boeken en andere zaken die ter sprake kwamen n.a.v. De Toverberg:
11-03 extra info:
Weekend 16 maart 2018 – 15 jaar Haarlemsche Leeskring
Gedurende een vol weekend hebben wij ons 15-jarige jubileum gevierd in een mooie grote boerderij waar we met de bijna voltallige leeskring aanwezig waren. Jammer genoeg konden Anna en Debby niet erbij zijn. Irene had geheel vrijwillig bezit genomen van de zolderkamer, maar door de bulderende wind was het slapen voor haar niet al te makkelijk. De volgende nacht hebben Jaap en Irene kamertje verwisseld en kon Irene haar te kort gekomen slaap inhalen in een rustiger kamer. (Terzijde: Achteraf blijkt dat Irene een longontsteking heeft. Logisch dat zij slaapproblemen had… )
Buiten was het dit weekend ijzig koud met een snijdende wind. Binnen was er veel gezelligheid en warmte en bulderde de open haard. Vrijdag hebben we een eenvoudige, doch voedzame maaltijd genuttigd en lekker rustig aan gedaan. Er werd gescrabbeld, gelezen, etc. Zaterdag gingen wij vol enthousiasme aan de wandel. Drie durfals hebben het strand volledig overgestoken en de zee bereikt. De rest hield het al eerder voor gezien en zocht de windvrije warmte op. De wandeling werd, na een drankje om op te warmen, vervolgd in de duinen. Ook daar ijzig koud, maar er heerste een iets minder harde storm waardoor het aangenamer wandelen was.
‘S avonds hebben we lekker gegeten in een bruine kroeg, de 12 Balcken, in Den Burg.
Zondags maakte een gedeelte van de groep een korte wandeling en de rest nam de tijd om lekker warm een boek te lezen.
Daarna was het tijd voor De Top 5 van de afgelopen 15 jaren. Rond 3 uur braken we op. Het was tijd om de boot op te zoeken.
overzicht van de top 5 van onze leeskring vanaf 2003 tot 2018-03:
Aantal keren gekozen door leden – boektitel – auteur:
Na afloop droeg Elaine een toepasselijk gedicht voor van Ed Leeflang:
Botshol
Alleen ben ik gaan schaatsen op een meer;
ik bleef een vreemde in uw pijnen ik zie
dat verstild middaglicht niets anders is
dan ingehouden nadering; van uw vroege dood tot
de mijne.
Een bleekroze zon is zelf nevel
in de hemel en de bruine kiekendief cirkelt
boven de verglaase rietkraag, maar valt
niet neer. Zo bar, zwijgend en wijd was het
land in geen tijden meer.
In de witte vlakte staan op eilandjes elzen
en zij hebben hun waaierkapsel op, niemand
is er, niets roept, nits rot.
Misschien verliest u nu een kind, is dit
een einde; het is niet uw einde. Het
landschap bestendigt nu ik nog beweeg
de volstrekte nietszeggendheid van
ons beider lot. Ik moet van u iets zeggen.
Wij zongen tweestemmig bij de afwas, u
hebt gelachen en geleden en gebreid. Ja,
moederbeelden groeien hoger, hoe strenger
het winter wordt. Toen heeft ze je ingepakt,
toen deed ze je versteende handen onder
haar oksels. En toen al was er die wrevel
over haar onmiskenbaarheid.
15 juli 2018 extra info:
Commentaar van Debby die niet aanwezig kon zijn tijdens de boekbespreking en per WhatsApp al een heel kort commentaar had geschreven. Nu per mail wat uitgebreider:
Hoi collega’s leesvrienden, nou ja, draak van een boek is misschien wat veel gezegd. Het kon mij niet boeien en ik verveelde mij dood. Waarom? Ik kwam niet onder haar (Jolande Withuis) huid. De manier van schrijven blijft observerend, kijkend alsof het haar niet zelf aan ging. Daarom heb ik naar het interview gekeken, om te kijken of ik meer sympathie voor haar kon opbrengen. Door het interview begrijp ik wat voor jeugd ze gehad heeft, iets wat ik kon voelen. Maar niet toen ik het las, waren het hele mooie, prachtige zinnen op een rijtje. Natuurlijk is het interessant om te lezen hoe het in zo’n gezin toeging. Maar sorry, ik stapte niet echt in het gezin. Nogmaals, ik miste de echte emoties. Teveel herhalingen om het nog zwaarder te doen lijken, maar haar manier van schrijven creëert afstand. Heel jammer, ik had er meer van verwacht. Op naar het volgende boek. Ik hoor graag van jullie hoe jullie daar tegenaan kijken.
Reactie van Anne:
Dag lieve leeskameraden,. Koude oorlog all over again? Ik heb vanochtend de mail van Debby in ieder geval niet ontvangen. Klein verslagje van hedenmorgen: Flora was het met Debby eens, een draak van een boek en wij “oudjes” vonden niet dat het aan het boek kon liggen, een feest (?) van herkenning immers, dus moest het wel de leeftijd zijn. In het algemeen dus een goed boek, maar de schrijfster had wat meer van zichzelf mogen laten zien, ze schreef iets te afstandelijk, gaf wel een mooi tijdsbeeld. Mieke vond de sprongen in de tijd warrig, Elaine vond het al met al ontroerend. Kortom we vonden allemaal wel wat en in ieder geval vonden we het een dappere daad om zo op zoek te gaan naar een vader die je als zijn kind zijnde, hebt gemist en waar je veel van hield. Nu kijkt Cathalijne wat zuinig. Ik zelf, komende uit een enigszins vergelijkbaar gezin ( wij waren veel minder streng in de leer) vond het boek vooral enerverend en had wat moeite met de stelligheden van de schrijfster, maar dat is erg persoonlijk, zowel van haar als van mij. Al met al weer een heel fijne leesclubbijeenkomst. Enige aanvullingen van de kameraden zijn zeer welkom, want ik heb veel niet genoemd!!! Liefs, Anne